Мазыр, Байк-Фэст, 7-9 ліпеня 2007
Ю рый Несцярэнка
Музыка / Пісьменнік
Рок-Фэст, Слуцак, 24 жніўня 2000.

_cc781905-5cde-3194-bb3bd Але можна сказаць і вельмі сцісла: гэта заўсёды не проста падзея, а вялікая падзея для любога мястэчка ці пасёлка. Для мясцовых і тых, хто прыехаў, для гледачоў і для ўдзельнікаў, для іншых назіральнікаў, і, як бы гэта пафасна не прагучала, – падзея для наступных пакаленняў. Бо наступствы любога выступу могуць быць самымі непрадказальнымі. Такое здарылася і з групай White Night Blues - яна не пазбегла магіі складаных прасторава-часавых сувязяў.
Хто запрасіў WNB у Слуцк, цяпер ужо не аднавіць. Ёсць меркаванне, што гэта магло здарыцца праз Фана (Кірыла Смышляева, у мінулым жыхара Слуцка, па сумяшчальніцтве лідэра слуцка-магілёўскай групы Авангард-Школа). У дадзеным выпадку ланцужок расследавання можа прывесці да яго роднага брата - таксама музыкі, і таксама лідэра гурта, які таксама вучыўся ў Магілёве. Яго гурт называўся «Усё і Нічога», і ён дакладна выступаў на слуцкім рок-фэсце ў 2000-м годзе. Далей расследаванне заходзіць у тупік.
Але здарылася тое, што здарылася: White Night Blues у Слуцку паўстала ў сваім «першародным» выглядзе, гэта значыць у складзе, у якім паўгода таму дэбютавала на фестывалі «Апошні эшалон» – з Аляксеем Чорным на басу і Сяргеем Рашчуковым на барабанах (Юрый Несцярэнка , як лідэр групы, аўтаматычна прыкладаўся).
Вроде бы ничего примечательного, обычная история – долгая и однообразная дорога из дома на фестиваль, некоторое время томительного ожидания перед выходом на сцэну (заадно, выбарачнае праслухоўванне напалову творчых вынаходстваў ад калег-удзельнікаў), потым само выступленне, пасляканцэртныя рэфлексіі, хуткія зборы і такая ж нудная дарога назад.
. то ў падарунак пакінутая касета з запісамі групы (а праз пяць хвілін ужо прыходзяць сумневы: "Навошта было яму дарыць? Гэтыя запісы яму сто гадоў не патрэбныя..."). І вось менавіта тут зараджаецца іншая гісторыя, якая развіваецца, як бы, паралельна, але ў той жа час у строгай узаемасувязі з асноўнай фабулай, з гісторыяй групы, якая ідзе сваёй чаргой і нічога не падазрае аб прычынна-выніковым падвоху.
Вярнуцца да пачатку І на самім фестывалі яна не была, ды і быць не магла ў такім узросце. Але касета ўжо ляжала пад слоем пылу ў кагосьці на паліцы. Потым, магчыма, хадзіла па руках у абсалютна броўнаўскім руху абмену інфармацыяй паміж неўстаноўленымі маладымі людзьмі. І гадоў праз шэсць, калі дзяўчынка ператварылася ў сімпотную старшакласніцу, касета, сярод іншага барахла, апынулася ў заплечніку ў яе сябра, з якім складаліся нядрэнныя, быццам бы, адносіны.
_cc781905-5cde-3194-bb3bсняс Словы і музыка вельмі зацікавілі старшакласніцу, мала таго магічным чынам заінтрыгавалі і захапілі - так, што яна стала думаць пра аўтара. А яшчэ праз некалькі гадоў, калі дзяўчына ўжо была старшакурсніцай адной з гуманітарных сталічных ВНУ, студэнткай музычнага факультэта (вакальнага аддзялення), яе аднакашнік з аддзялення гукарэжысуры выпадкова абмовіўся, што запісвае зараз на студыі некалькі песень Юрыя Несцярэнкі. Люда (так клікалі нашу гераіню) вельмі зацікавілася гэтым фактам і папрасіла аднакурсніка даведацца, ці не той гэта Юры, які напісаў некалі песню пра ліфт, а потым яшчэ і прывёз яе ў Слуцк?
Усе супала і нічога не прайшло дарма, абгульваючы дуалістычную назву гурта ў сістэме быцця. У няпростай сістэме мноства складаных узаемасувязяў, Люда выйшла замуж і стала насіць прозвішча Дудэнус. Менавіта з гэтым прозвішчам яна ў хуткім часе стала вакалісткай гурта White Night Blues і паўдзельнічала ў немалой колькасці канцэртаў і на радзіме, і за мяжой. У дадатак да ўсяго, для здачы дзяржэкзаменаў пры заканчэнні ВНУ, выпускнікам трэба было падрыхтаваць па адным творы замежнага і айчыннага аўтараў. Дык вось Людміла выканала, якраз, «Блюз Белай Ночы» айчыннага аўтара, таго самага Юрыя Несцярэнку.
_cc781905-5cde-3194-bb3bdc Фатаграфій White Night Blues з яго не захавалася, але засталася афіша, падпісаная на памяць Смышляевым-малодшым і яго сябрамі-калегамі па гурце «Усё і нічога». Адкуль у архіве WNB мог узяцца нумар Слуцкай газеты "Кур'ер" пакуль застаецца неразгаданай таямніцай. Але галоўнае, што ў ім захавалася найцікавейшая фестывальная справаздача, дзе бялыніцкаму гурту нададзена аж цэлая прапанова (у эквіваленце, амаль паў-абзаца!).
_cc781905-5cde-3194-bb3bd108
.jpg)
Фестывальная афіша.
.jpg)
Так пісаў слуцкі "Кур'ер".
.jpg)
Галоўнае верыць у добрую казку, і маленькая дзяўчынка са Слуцка раптам сама становіцца цудоўнай прынцэсай. Злева: канцэрт на Дзень закаханых у сталічным клубе "Салтайм"; справа: Люда Дудэнус перад пачаткам блюзавага канцэрта «Three Kings» у Мінску (клуб Doodah King).
.jpg)
У Слуцак мы так і не даехалі, але ж і казка яшчэ не скончылася. Злева: выступ у Вільні, у ліцэі Францыска Скарыны; справа ўверсе: канцэрт White Night Blues у мінскім клубе "Ё-Ма-Ё"; справа ўнізе: юбілейны канцэрт Юрыя Несцярэнкі ў Бялынічах.
.jpg)
Часам у жыцці нешта адбываецца, і думаеш: "Дакладна, як у кіно!". На здымку ўнізе злева - не мантаж: гэта сапраўды адлюстраванне Несцярэнкі ў шкляным вечку стала ў магілёўскім клубе «Метро», дзе праходзілі здымкі перадачы «Перазагрузка» аб плагіяце ў сусветнай музыцы. А ў фінале праграмы ссечаны White Night Blues. Злева верху: на студыі "Эверэст" у Мінску; справа: выступ у Маладзечне.
.jpg)
Take A Little Trip – так называлася песня, якую Люда выконвала на сваім дэбютным выступе з White Night Blues (уверсе справа). Прагучаў там і "Блюз Белай Ночы".
.jpg)
Цытата з артыкула: «Нечакана падкацілі з далёкіх Бялыніч White Night Blues. Мужыкі ў гадах гулялі прафесійна, але для многіх незразумела». Усё, больш ні слова. Вось яна - геніяльная ў сваёй прастаце, выпакутаваная ў спробах асэнсавання, лаканічная інфармацыя, якая хавае за сабой цэлы пласт сусветнай гісторыі, - думка, якая нагадвае сціснутую да мяжы спружыну. Па сутнасці - усё і нічога!